Cinayetler Kapısı

Bayan Thomas Beresford Guguktu Saat adlı kitabı alttan üçüncü rafa soktu. Sonra
eli, Halttı Oda’ya gitti… Tommy neredeyse kentten dönecekti.
Evet .yerleşme işi ilerliyor, diye düşündü Tuppence. Tabii ilerliyor. Sevdiğim o
eski kitapları çıkarıp okumaya kalkışmasam… Çok hoş oluyor ama insanın
zamanını da alıyor…

Üstelik Tommy akşamlan eve geldiğinde, karısına işlerin nasıl gittiğini
soruyordu. O da, gayet iyi diyordu ama kocasının yukarıya çıkıp kitap
raflarına bakmasını engellemek için de akla kdrayı seçiyordu. Her şey uzun zaman
alıyordu. Bir eve yerleşmek daima böyleydi. İnsanın tahmin ettiğinden daha uzun
sürüyor ve içeri bir sürü sinir bozucu insan da doluşuyordu. Söz gelişi,
elektrikçi adamlar geliyor, daha önce yapmış oldukları işi beğenmiyorlardı.
Neşeyle gülerek orayı burayı kazıyorlardı. Tuppence bazen keşke eski
yerimizden çıkmasaydık diyordu.
Tommy hatırlatıyordu o zaman. Yemek odasının tavanını unuttun mu? Ya
tavanarasındaki odaları? Garajın halini? Araba içerde eziliyordu az kalsın. Bunu
sen de biliyorsun.